Kum ve Kopuk Avare

Bir mayis gunu Sevinc ve Huzun
bir gol kiyisinda karsilastilar.
Selamlastilar.
Sakin sularin yakinina oturup konusmaya basladilar.

Sevinc,
yeryuzunu kaplayam guzellikten,
ormandaki ve tepecikler arasindaki hayati dolduran
gunluk cazibeden,
sabah aksam duyulan nagmelerden soz etti.

Ve Huzun konustu.
Sevinc onun soyledigi her seye katildi.
Cunku huzun anin buyusunu ve
ondan fiskiran guzelligin farkindaydi.
Ve huzun tarlalarin ortasindaki ve
tepeciklerin otekisindeki Mayis'tan bahsederken
derinden etkili konusuyordu.

Ve Huzun
ve Sevinc
uzun uzun konustular.
Ve butun bildikleri hususlarda tamamen hemfikirdiler.

Sonra golun ote yakasindan iki avci gecti.
Suyun otesinden onlara bakarken
avcilardan biri dedi:
'Bu iki kisi kim acaba?'

Digeri dedi:
'İki mi dedin?
Ben yalnizca bir kisi goruyorum.'

İlk avci dedi:
'Fakat orada iki kisi var.'

İkinci cevap verdi:
'Orada acikca gorebildigim bir kisiden baska kimse yok.
Sudaki aksi de bir tane.'

Birinci avci dedi:
'Hayir!
İki kisi!
durgun sudaki yansimasida iki sahsa ait.'

Fakat ikinci adam yine dedi:
'Ben tek basina bir kisi goruyorum.'

Digeri de ikinci kez dedi:
'Fakat ben de apacik iki kisi goruyorum.'

Gunumuze degin hala o iki avcidan biri digerinin
cift gordugunu soylerken digeri de der:

''Dostum, az bir kordur.''

-Halil Cibran-