Ben(cil)lik..

Bencillik duygularimizi,
itistire kakistira aman kimseler gormesin hissetmesin telasinda arka planlara sokusturma telasindayiz?

Kimimiz,
hayatimiz boyunca bu duyguyu bastirmak icin savaslar veririz icimizde..
bencillik damgasi yememek ugruna..
Kimimizde de uyusturucu gibidir,
tadina vardikca gun gectikce artiririz dozunu.
Bencillik bize kendimizi kaybettirir,
sorumsuzca yasariz..
Bugunun yarinin
ve sonraki gelecek gunlerin hic bir onemi yoktur.
Hep bir adim onde, 'an'i bencilce yasariz..
Dostlarimizi..
arkadaslarimizi..
komsularimizi bencilligimize tahammul ettikleri surece severiz..
Ama ne zaman umursamazlar bizi
ve tum cikis yollarimizi kaparlar,
iste o zaman aslan kesilir pencelerimizi hemen gosteririz,
-parcalarim seni misali..
Bu bir, 'on' planda olma masalidir..
Ya da,
bir guc masali..
ben farkliyim sevdasi..
telasi..


Ben(cil)lik..
Bencillik sadece dusuncelerden ibaret olsa neyse ama eyleme donusmesi sacma
ve kirici incitici davranislara neden olur..
Oysa bencillik oyununda,
onlarca yuzlerce figuranizdir sahnede..
sadece fark bas roller (dozu kacirmislar)
ve kiyisindan kosesinden bulasmislar..
Karsilikli oynadigimizi sandigimiz bu ikili ya da coklu oyunda,
birgun roller degistiginde cirkin ciplakligimizla yuzyuze kalmalar acitir,
yakar canimizi yaktigimiz canlar..


Bencillik duygusu,
kendini on plana cikarma hissi,
her insan farkliyimdir der,
evet -ben, daha farkliyim der!
Ben daha da buyuk rollerin bas roluyum der,
yurumeden yorulmadan yol kat etmeden;
yuvarlana yuvarlana kendini baska baska yerlerde bulma gorme cabalaridir bunlar..
İsteklerini elde edememe sonuclarinda da,
tak etme devresine girer ki,
iste bencillik burda had safhadadir..
Kacmalar,
yalnizliklar..
hep yok olmak istedigini hissettirmeler..
nedenleri,
bir sekilde, 'on' plana cikip farklilik yaratmaktir.
Kendini, 'Onemli' kilmalardir..
İnsanin dogasinda nankorluk vardir..
birbirimize benzeriz..
Ama, inanin birbirimizi anlamamiz da mumkun degildir bu nankorluk
ve bencillikte..
Bir cok yasanmislik benzerlikler gosterse bile,
genelde aramizda farkliliklarimiz vardir.
Genetik olarak da farkliyizdir..
Her birimiz baska kaliplarda, baska baska amaclarla doguyoruz ya.
Bilincsizligimiz
ve anlayis kavramlarimizdan dogan karmasiklik olgulari,
olgunluga erme devremize kadar suren devre icinde yipraticidir.
Yipraniriz..
Bu da bizi etkiler
ve bencillik kacinilmaz bir silah olur elimizde..
Kendini,
kendine ispat savasidir aslinda..
yetersizligin silahi,
Ben(cil)lik..

Her goruntuden
ve her eylemden nem kapmalar..
birilerini ezip gecmeler.
Sorumsuzca yasamalar,
hic birseyi..
hic kimseyi kaydadeger gormemeler gibi,
gibi..


Butun cikis noktalarimizin kapatilmasina neden olan zorluklarla,
sorumluluklarimizla basbasa yasamaya birakilmamizmi bencilligi tetikleyen?
Ben yanit bulamadim..
ister zorluklardan kacis diyelim..
ister sebepsiz,
ister sadece hayatta bas rol oynama hevesi diyelim..
Ben sevmedim..
sevemedim bencilligi de bencil insanlari da..
zorluklarla bas edebilmenin yada basariyi yakalamanin cok daha durust yollari mutlaka vardir..
Sanirim o yolu bulmak icinde,
icimizi disimiza dokmek lazim ki,
ciplak gozlerle gerceklerimizle yuzlesebilelim..
Hic bir sey umurumuzda degilmis gibi gozuksek de,
biliyoruz ki pekala umurumuzdadir hersey,
hemde cok fazlasiyla..


Kimbilir..
belkide bu nedenle yillarca,
tum hassasiyetligimle ilgileri kendimden uzaga yonlendirmem..
Goz onunde olmamam..
susmam.
sessiz kalmam..
Ruhsuz olup gonlumce yasamak varken, ruhumla hissetmeyi..
aci cekmeyi,
ama kimseye hissettirmemeyi..
bedellerini birilerine odettirmemeyi..
Bencilligin,
benligimi
ve duygularimin onune gecmesini
ve beni tumuyle ele gecirmesini onlemekti belkide,
cabalarim..


Simdi ben,
hep geri planlarda kalmis ama surekli kendini sorgulayan,
bilen biri olarak bencillik yanilgisi icine dusebilir miyim?!

Hala kendimi bulma,
kendime hak ettigim degeri verme
(veremeyen benciller utansin) cabasinda
ve bir suru cozumsuzluklerin icinde ama ne istedigimi biliyorken.
Vede bencillikten surekli kaciyorken..
bencil olup,
-hey!
bende varim demek varken,
icimi disimi bir tutup yok oluyorsam.
Bencillikle suclanmak korkusundan degildir..
ruhuma saygimdandir..


Hey hayat..
beni bencillestiremedin..
hadi sakla piril piril gunesini benden.
Bencilsizligime inat yani basimdal
gumburdeyip dur..
ha yagdi ha yagacak gibi..
Ama bugun,
ne olacaksan ol artik..
patlayacaksan,
buyur patla sal yagmurlarini uzerime uzerime!
Yagmur sonrasi rengarenk gokkusagini saklayamazsin benden!..


''Kapana kisilmis bir aslan gibi gorundugume aldanmayin derim;
pencelerim hep aciktir!''
;)
-Emine Bulut-


Dinc Disli vindt dit leuk.
Ayse Bulut Zorlular
profesyonellesmisin kizim sen artik
Berrin Disli Akkaya
Bencil insan daima en sevdiği kişiye,
yani kendisine zarar verir...
sonra tek başına kalmış meyvesiz bir ağaç gibi kurur gider...
kendi dusen aglamaz degilmi????
Sem Ckr
emine abla yazarligin tek kelimeyle harika!
ve berrin bencil insan dusmez dusurur yani yine bencil olmayanlar aglar!..
Berrin Disli Akkaya
Ah Sema ablam orada cooookkk haklisin bak...:)))
Dilek Toprak
semmmmmm
Ismet Kenan Zorlular
teyzem sana bosu bosuna herkes kanatlari kirilipta dunyaya yollanmis melek demiyorlardi
Kemal Zorlular
bencede baldız boşver penceleri sen kırık kanatlarını onar meleklere kanat yakışır....
çok güzel yazın
Emine Bulut
Delik desik enistem nesini onaricam..
simdi (Pence) yeni trend ;)
Halil Terlik
leuk
Emine Bulut
;)
Dinc Disli
mi madre un ángel :=)
Emine Bulut
Dank je welll ;)