Et ve Tirnak..
Yalnizligin en agir vuslatlarini yuregime yamalayanlar
Sizlerin anilarinda unutanlar,
terkedenler var mi?..
Yine,
yagmurlar yagiyor sahipsiz kalmis yuregime.
Kalemimden damlarken yaslar,
tuz tadi var dudaklarimda..
Bir turlu eskitemedigim kelimeler dokuluyor kalemimden,
Biliyorum yine acitacaksiniz canimi..
Yine kanatacaksiniz tuz bastigim yaralarimi..
Yalniz gecelerimin en zifiri kuytularinda,
Golgelenmemis bir sukuta,
hala yasanmamıs mutluluklarimi yamaliyorum..
Suskunluklariniz kadar,
benimde kalemim susabilseydi keske,
bende yaralamasaydim sizi..
Sizlanmalarimi,
sakin omrunuzde;
bir, ‘hic’ kadar bile var olamadim diye sanmayin..
Gururum,
vurgunlugumdan..
Cesaretimse,
sessizliginizde sakladiginiz korkakliginizdan cok daha fazla..
Sus dilim, sus..
Sus dedikce dillerime inat
susmalarimin en agir cinlamalaridir;
kalemimden damlayan..
Kirletir mi suretlerinizi?
Ne dersiniz?
Oyleyse..
Yuregimi en acittiginiz yerden,
Toplayipta kirlerinizi oyle gidin..
Gidin..
vakitlerim daralmadan..
Gidinde..
Susturayim tum ic cigliklarimi,
gitmelerinizin ertesinde...
Ne mi kalir bana sizden?
Artik neden olmusluklarıniza sebepler aramamak..
Bahaneler yaratmamak..
Manasini bilemedigimiz yasamin etki tepki arasinda,
Kal(ma)mak..
Sorgula(ma)mak..
Kanat(ma)mak yaralarimi..
Simdi siz yoksunuz diye evrenin dengesi bozulur mu?
Sevgi hic kayip olur mu?
Ah beynimde yine yiginla cevapsiz soru..
Kalbimdeyse yine ayni kanayan sizi..
Sen hic ders almazmisin yuregim;
ihanetler(in)den?
Hic uslanmaz(mi)sin?
Yine..
Yine aklar(mi)sin onlari?!
Aklarmisin yureginde de..
Hani,
tek tek girmislerdi hayatina..
Hani,
'et tirnaktan ayrilmaz' demislerdi de,
tirnagindan soke soke kanatarak sevdiklerinide alip gitmislerdi..
Unutur(mu)sun?!
Ah yuregim,
kelimelerim kirik dokuk…
Yuklerim artik matemimi,
yuzume kapanan kapilarin huznune..
Donupte bir baksalar aynadaki suretime..
birde dokunsalar yuregime..
Yinede ulasamazlar ki gercegime..
Hayatin,
bende neler gizledigine..
Simdi,
siz yoksunuz diye evrenin dengesi bozulur mu?
'Sevgi' hic kayip olur mu?!
Cikin gidin,
gidin benden..
En kuytu uzakliklarima..
bir daha sizi anmayacagim
yazmayagim
kirilacak bu kalem
ve firlatilacak kirli suretlerinizle birlikte;
karanlik geceye!
-Emine Bulut -
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder