ben olmayan beni..
Ben olan beninse,
hic beklemedigi bir yalnizlik surecinin ardindaki saskinligi.
Kirip duvarlarini kurtulma telasinda..
Bir benmiyim..
Birtek benden mi cikiyor bu yalnizlik bencilliginin kokusu?
Cok fazlami soludum bu havayi,
cok mu cekmisim icime ne?..
Simdi son kez kusabili rmiyim;
aldanislarimin bu kokusmus tadini yalnizliklarima?
Suskunluklarimda ki icime haykirislarim,
beni benden kaybettirecek kadar mi yuzsuz bu gece..
Nedir bu iskenceler zihnime, eksik olan ne?
Herkesin, yada her seyin aynı olusu mu?
Yada olmayan seylerin,
zihnimde buyuttuklerimi,
zihnimi kor haline donusturen?
Yoksa hep var olan,
vede hep var olacak olan aldanislar mi?!
Kim cikip aciklayabilir bunu bana?
Hic yazilmamis,
hic soylenmemis sozcuklerle aciklasin biri bunu bana.
Cunku artik hicbir ezber,
hic bir klise sozler bana birsey ifade etmiyor..
Bir sey anlatmiyor..
Anlatamiyor..
Cikisi olmayan bir labirent gibi hayat..
ayni dongu icinde donup durmaktan,
bedenim yorgun duyularim yetersiz kaliyor..
Kendi icimde kistiriliyor
ve beni 'ben' olmaktan alikoyuyor.
Yoruluyorum hayatima duvarlar ormekten..
Usaniyorum,
asamadigim duvarlari kazimaktan..
Ne yana donsem duvarlara carpmaktan..
Yok oluslarin,
varolus masaliydim aslinda..
Taki aldanislarin,
Sevgi maskeleri pencelerime takilana kadar.
Sonum/
Hediye, almis..
ici bombos cikmis bir kutu kadar,
anlamsiz ve sasirtici.
Saka gibi../
Oysa,
tum aldanislara inat,
icimdeki butun duvarlari tek tek yikip..
Beni..
Seni..
O'nu yeniden kesfetmek istiyorum..
'Ragmen,' hayata gulumseyebilen beni..
Kalabaliklari seven beni..
kendine ait zamanlari seven beni..
Cicekleri,
agaclari,
hayvanlari..
Siirleri..
Kitaplari seven beni,
yeniden kesfetmeyi,
hissetmeyi istiyorum..
Zihnimi duyuyorum, 'cik' diyor her yerine ordugun o kirilmaz kabuktan,
kesfet kendini..
Yalnizliklarin saplantilara bulasmadan 'cik' kesfet diyor..
Ve ben,
ben olmaksizin tum serzenislerimi cekip cikarip saciyorum etrafa..
Butun kokusmusluklari,
kokusmusluklarimi terk ediyorum..
Kimseyi anlamaya calismamayi..
kimseyi umursamamayi,
kimseyi takmamayi..
Ne kadar duvar varsa yikmayi bir daha duvarlar ormemeyi..
Dondukce duvarlara carpmamayi
ve herkes gibi futursuzca yasamayi seciyorum..
Simdi artik,
basitlestirilmis cumleler kullanirsam,
Geri donusumu olmayan bir enkaza donerim ki,
farkim kalmaz kendim olmayan ben'den..
-Emine Bulut-
Aldanış..
Yıkılmak,ezilmek her gün biraz daha
Dostlar değişiyor aldanmalar değil,
Aksimizden eser yok şimdi o sularda
Çirkin olan biziz aynalar değil...
-Ümit Yaşar Oğuzcan-
Levent Kabakçı, Ayse Bulut Zorlular en 2 anderen vinden dit leuk.
Ayse Bulut Zorlular
pes dogrusu valla bravo!....
14 februari 09 om 11:16 ·
Berrin Disli Akkaya
Hayat sen gibi iyi niyetliyi bile kokusturdusa vay dunyanin haline...
14 februari 09 om 21:38 ·
Emine Bulut
Yok artik kitaplarimin kuf kokulariyla kokusucam, denize naziriz ya, kuf kokusu olusuyor;)
15 februari 09 om 1:05 ·
Kemal Zorlular
baldız bir çok insanın ortak yaralarına parmak basıyorsun.eline yüreğine sağlık.
devamlarını bekliyoruz
15 februari 09 om 13:25 ·
Emine Bulut
;) insallah..
15 februari 09 om 13:39 ·
Ismet Kenan Zorlular
sen bizim ince ve edebiyat ruhlu teyzosumuzsun....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder