Yamali Bohcam

Heyhat!

Yasam dedigim sey,
onumden su gibi akip giderken, dogumumla
ve kacinilmaz olacak olumum arasindaki zaman diliminde,
nede cok beden ve ruh yorgunlugu yasamisim..
Gercekleri gormede biraz gec kalinmisligim olsada,
hayat denen kosusturmacada gorebilme gibi bir secenegim de hic olmadi.
Adimlarimi dur durak bilmeden, arkamdan kosturan varmiscasina hep hizli hizli atmisim!
Geriye donup baktigimda da,
cok cok uzun sandigim, kisacik bir zaman diliminde kalmis megerse yasadigimi sandigim mutluluklarim.

Ama, ne cok mutsuzluk sigdirmisim,
o kucucuk zaman dilimine..
Ne hayal kirikliklari..
ne aldanislar..
ne yaralar biriktirmisim yuregimde..
An gelmis,
savurmusum kahkahalari..
Ve ne cok cabuk harcamisim anlik mutluluklarimi,
degerini bilemeyenlerin yoluna..
Oysa yasanan her guzelligi sarip sarmalayip bohcalasaymisim,
kafama estiginde bohcami elime alip kacabilirmisim.

Hic bir yere degil..
ya da hic kimselere..
sadece kendime..
Kendi,
'İc ben'ime..
kaybettirdikleri kendi, 'ozben'ime..
En kalabaliklar icinde bile bohcamdaki kucucuk mutluluklarimla kalabilirmisim kendimle bir kosede; avunabilirmisim...

Ama ben bohcama hep,
bana yasatilan kederleri uzuntuleri..
Riya ve sevgisizlikleri doldurmusum.
Bir suru kirilmisliklarin arasinada sikistirmaya calismisim,
kucucuk kisacik suren anlik kahkahalarimi
ve yine kucucuk mutluluklarimla da yamalamisim bohcami..
Hep birileri icin verdigim hayat mucadelemin icinde,
mutluluktan bir hayli yoksun bir yasammiydi yasadiklarim,
hep mutluluk vermek adina?

Elerimde avuclarimda gerekli her seyin oldugunun farkindayken,
bir tek guler yuzlerin,
riya dolu sevgilerin sicakliligindan yoksun oldugumun,
farkinda degilmisim..
Bir seylerin eksikliginin gercekten,
ta ki ellerimle dokunmaya calistigim yuregimin donmaya yuz tuttugunu anlayana dek..
Elimdekinin ici, 'Sevgisiz ruhlarla' dolu,
disi sevgimle yamalanmis bir bohca oldugunu fark edene dek..

Simdi bohcamin,
kiyisina kosesine sikistirdigim kahkahalarimla mutluluklarimla,
usuyen yanlarimi isitamazmiyim?
gostermedigim,
ama hep orada var olan
ve kanayan yaralarimi sarabilir miyim?

İmkansiz gibimi gorunuyor duslerim yoksa?
Simdi yuregimde..
İcimde tum kirlenmis duygulardan kurtulma durtusu var..
Bohcamdan kiyip atamadiklarim, ama onlar orada durdukca..
Sakladikca..
Cokca canimi acitan
ve beni, ic kacislara,
yalnizliklara surukleyen bir cok somurulmusluk..
aldanilmislik var icimde..

Onlar yamali bohcamdan sinsi sinsi cekip gitmek istediklerinde bile,
benden bir, 'Hosca kal'ı esirgeyenleri,
ben siki sikiya yamali bohcamda hapsettigimi dusundum hep cok sevgimden..

Hosca kal deyipde cekip gitselerdi ne fark ederdi ki?
Cunku ben hic de,
Hosca kal(a)madim,
hosca bul(a)madim yasananlari..
Hosca bak(a)madim ki kendime.

Simdi surekli icime kustugum,
'Sevgi'den yoksunlarla dolu bohcamdan kurtulma durtusu var icimde.
Cok kokusmus geldi,
tum yasamimi tikistirdigim bohcam burnuma..
ve hala safligini koruduguma inandigim ruhuma..
Simdi, gunu birlik yasamlar sevincler yasayanlar,
bir sevgiyi bile bir omur yureginde tasimaktan yoksunlar,
bir bilseniz..
Ah bir bilseniz..


Ben bu gece sevgiyle yamaladigim bohcamin icinde;
paramparca kalp kiriklariyla dolu bir yasami izledim.

Evet,
tipki bir yabanci gibi izledim,
izledim de..
ne cok acidim o bohcadaki;
kendine bile yabancilasmis kendime.

Oysa dusledigim bu degildi ki..
Hic bir gunun,
ya da anin hesabini yapmadan,
beynimi acabalarla yormadan.
Omrumuzun geriye kalan her anini dolu dolu sevgi cemberi icinde yasamak,
olumsuz hic bir yanlis sozde,
ya da davranislarda takilip kalmamakti duslediklerim.
Beynimi,
pozitif dusunceler varken negatif dusuncelerle doldurmak
ve gunun birinde kendimden dahi kacmak isteyecek kadar:
'İcime' kacmak..
saklanmak
ve saklandigi yerden duvarlara golgesi vuran,
golgesinden bile korkar hale gelen biri olmayi;
duslemedim ki...

Biliyorumi,
sirf sizin uzerinize kurulu duslerden ibaret degil yasamim.
Yuregimden, uzerinize patlayip sacilsin,
sizede birazcik sevgi bulassin diye gokyuzune renk renk balonlarla saldigim,
'Sevgi'mi kim,
ya da kimler tahrip etti tek tek;
demeyecegim artik!

Zor,
oldukca zor gibi mi gorunuyor, ordan bakinca?..
Bu gune kadar zor olani basarabildiysem,
biliyorum ki bunu da basaracagim!
Simdi bir turlu golgesini uzerimden kaldirmayan bu hayata inat,
bohcamin kiyisina kosesine yamaladigim sevinclerimle,
elimde kalmis tek patlak balonumu da yamalayip..
Tasimaktan yoruldugum kokusmus bohcami,
icindeki aldanislarimla beraber balonuma doldurup,
tum ruh yorgunluguma ragmen son gucumle sisirip bu defa,
sevgi yerine tum cirkinlikleri saliveriyorum gokyuzune.
(Umarim gokyuzunde patlayip ne sizlerin nede benim uzerime sacilmaz ve,
sonsuzluga ugurlanirlar!)

Simdi artik iki ceyrek asiri coktan geride birakmisken,
kosmayi da birakiyorum..
Artik hayatimin geri kalan kisminda,
'Mat' olmak yerine,
'Sah' olmayi seciyorum
ve bir baska boyuta geciyorum,
(Sicriyorum)

Bir alt boyutta biraktiklarim,
hayat sizden ibaret degil..
Tum duslerimde sizlerden ibaret degil.
Ama bencil de degilim egoistde,
biliyorum ki hayat tum, 'Sevdiklerinle' yasandikca anlam kazanir,
sevgiyle yamalanmis bohcalar icinde biriken aldanmisliklarla degil..

Acelem yok!
Belki onumde cok uzun bir omurde yok,
ama adimlarim artik yeni yurumeye baslayan bir bebegin ki kadar kisa
ve yavas adimlar.
İsterseniz bana yetisebilir,
omrum(uz)un kalanini hep baraber,
'Sevgiyle, birlikte' yuruyebiliriz!..

İyi ki dogdum..
İyi ki varim..
Dogum gunum kutlu olsun..
Ve, seninle Gurur duyuyorum, Canim Annem..
Bana durustlugu
ve her ne olursa olsun insanlari gunahlari
ve sevaplariyla Sevebilmeyi ogrettigin icin..

-Emine Bulut-

Ayse Bulut Zorlular

super otesi, daha guzel anlatilamazdi
15 maart om 0:33
Pinar Iyilik Asar
yuregine saglik emine abla ne guzel ifade edis bu bayildim!!!!
ve nice nice yaslara, nice nice yeni boyutlara ...
15 maart om 0:34
Emine Bulut
Tesekkur pinarcim.. insallah hep beraberrr..
15 maart om 10:45
Neşe Serin
Sen benim yaşamımda tanıdığım özel ve güzel insanlardan birisin..
Bazen bir abla bazen.bir arkadaş ,bazende sırdaş oldun ..
Bir birimize aslında zıt karekterlerde olsakta (ben fevri),(sen sakin)..
Benim için koşulsuz sevgi sadece ailem için geçerli olur
bunun dışında kalanlar için ,bana kötü ve yanlış geldiği an kaçmama sebep iken,
sende tam tersi herkese koşulsuz sevgini sunduğunu gördüm..
Birileri için birşeyler yapmayı kendine düstur edindiğini,
bununda sana yük değil mutluluk verdiğini gördüm.
Mat olmak yerine şah olmayı seçiyorum ,sözüne de hiçç katılmıyorum çünkü
biliyorum ki sevgiyi sunan şah. sevgiyi anlayamayıp karşılık vermeyenlerde hayatta hep mat 'tır.
Sen benim Şahların şahı yengemsin...SENİ SEVİYORUM...
iyiki varsın ..Doğum günün kutlu olsun
15 maart om 1:21
Emine Bulut
Sabah, sabah gozlerimi yasartip duygulandirdin beni..
İyilik guzellik her insanin ruhunda var..
kimbilir belkide guzel olanlari on plana cikarmalarinda bir vesile olur yazdiklarim..
Aslinda yok hic birimizin farki birbirimizden,
sonucta mat'da olsam sah'da ayni kutuya giriyoruz oyun sonunda ;)
ama Mat olmak yenilgiyi kabul etmek oldugu icin Sah olmayi yegliyorum ki,
iyiliklerle kotulukleri yenebileyim;)
Love you..
15 maart om 10:53
Kemal Zorlular
yine çok güzel kaleme almışsın duygularını yüreğine sağlık.....
17 maart om 16:01