Baligin anlamasi ayni suyun akisiyla.
Aklim yeniden ete dondu.
Nihayetinde ben insandim,
Balik olup akamadim.
Tastamam kendimden ibaret olamadim.''
''Soylemistim oysa; ben gurultude kalici degilim.
Yeniden ayrikotu bulmaliyim icimde.
Yoksa kendimi iyiden iyiye kalabaliktan biri sanabilirim.
Goce yetismemis bir kus kadar usuyor sag elim.
Oysa buyuk yuzolcumlu cumleler kurmak icin okyanuslar gececektim.
Dar odalarin oyuncak yaygaralarinda cok vakit kaybettim.
İcimin ilik, tanidik seslerini bastirdi kalabalik.
Ancak tek bir gunduzun hukumdari kagitlar uzerine,
her seyi biliyormus gibi yapan cumleler kurmanin bedeli bu.
Oysa hic keyfini surmedim ki "Biri" olmanin.
Nasil sureyim?
Benimle ilgisi olmadi hic,
butun bu kalabaliklarin "iyi" dedigi seylerin.''
''Avuc icine saklanacak kadar
Kucuk bir sey olsa ask..
Keske, saklayip her yere goturebilsen.
"Gonulcelen" hicbir sey kalmasin uzerinde.
Birak onu, birak kendi evinde.
Kimse kimsede o kadar yol alamaz.
Sakin bilmedigini soyleme, bilmezden gelme:
Biri en fazla magmasini gecer digerinin.
Sira cekirdege gelince..
Her ask, camur gibi bir eriyige donusur;
Yol, insanin cekirdegine varinca.''
-Ece Temelkuran- 'Kiyi Kitabi'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder