(Kitaptan, 'Aynalar' oykusu)
Oldugunuzu sandiginizda aslinda olmezsiniz.Olum iki asamali bir surectir ve son nefesinizin ardindan uyandiginiz yer bir tur Araf'tir:
kendinizi olu hissetmezsiniz, olu gibi gorunmezsiniz ve aslinda olu degilsinizdir henuz.
Kim bilir belki olum sonrasi yasami, yumusak, beyaz bir isik,
isildayan bir okyanus veya muzigin icinde suzulup gitmek seklinde hayal ettiniz.
Oysa olum sonrasi yasam, daha cok aniden ayaga firladiginizda yasadiginiz duyguya benzer:
aklinizin karistigi bir an boyunca nerede oldugunuzu,
kim oldugunuzu ve yasaminizin tum kisisel ayrintilarini unutursunuz.
Bundan sonra isler daha da tuhaflasir.
Oncelikle her sey, gozleri kor edercesine bir parlaklikla kararir ve
ustunuzdeki tum kisitlamalarin yumusak bir sekilde soyulup cikarildigini,
bu konuda bir sey yapabilme yetinizin avucunuzdan kayip gittigini hissedersiniz.
Egonuzu kaybetmeye baslarsiniz ki bu da kibrinizin ucup gitmesiyle yakindan ilintilidir.
Ardindan kendinizi isaret eden anilarinizi yitirirsiniz.
Sanki siz, sizi yitiriyorsunuz ama buna pek de aldiris etmiyorsunuz gibidir.
Sizden geriye artik cok kucuk bir parca, bir oz kalmistir:
bir bebek gibi cirilciplak bilinciniz.
Bu olum sonrasi yasamin anlamini kavrayabilmek icin herkesin cok yonlu oldugunu anlamalisiniz.
Ve siz daima zihninizin icinde yasadiginizdan,
kendinizi gormeye kiyasla, baskalari hakkindali gercegi gorme konusunda cok daha iyisinizdir.
Dolayisiyla size ayna tutan insanlarin yardimiyla yasaminizi yonlendirmissinizdir.
İnsanlar iyi yonlerinizi ovmus, kotu huylarinizi yermislerdir ve bu bakis acilari
-genelde sizi hayrete dusurerek- yasaminiza yon vermenize yardimci olmustur.
Kendiniz hakkinda oyle az sey biliyorsunuzdur ki fotograflardaki gorunumunuze,
kaydedilen sesinize daima hayret etmissinizdir.
Boylece var olusunuz buyuk olcude baskalarinin gozlerinde,
kulaklarinda ve parmak uclarinda gerceklesmistir.
Dunyadan ayrildiginizda ise yerkurenin dort bir yanina dagilmis zihinlerde kayitlisinizdir.
Araf'a geldiginizde karsilastiginiz tum insanlarin birarada olduklarini gorursunuz.
Size ait dort bir yana dagilmis parcalar toplanmis,
biraraya getirilmis ve birlestirilmistir.
Aynalarin tumu karsiniza getirilmistir.
Filtrelemenin sagladigi yararlar olmaksizin kendinizi ilk defa net bir bicimde gorursunuz.
Ve sizi son olarak olduren bu olur.
-David Eagleman-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder