-Gunesiniz bol olsun!-

Hayata basladigimiz o ilk andan itibaren,

Aglayarak basliyoruz hikayemize..
Ama, sevgi dolu sicacik kollar icinde pamuklara sarilmis buyurken..
Ogrenmeye basliyoruz..


Gulmeyi..
Yurumeyi..
Konusmayi..


Sonu gelmeyen bir baslangic gibi, hep ogreniyoruz..
Sevmek
sarilmak..
Paylasmak gibi..
Sonra, arkadasliklar.. dostluklar ogreniyoruz..


Derken birseyler oluyor bu hikayede, kotu giden birseyler..
Gozlerimizi kamastiran, icimizi isitan gunesin bir yarisi, bulutlarin ardina saklaniyor..


Sevgi usuyor,.
İhaneti ogreniyoruz


Kara bulutlar sariyor hikayemizi, yagmurlarini saliyor uzerimize..
Vefasizligi..
Vurdum duymazligi..
Bencilligi..
'Ego,' tatminini..
Kusur bulmalari..suclamalari ogreniyoruz.


Bencilligimizden..
Dostluklari..
arkadasliklari parcaliyoruz..


Sonra..
Kirginliklar, darginliklar.. hasretler.
Kar olup yagiyor uzerimize..
Yuregimiz don tutuyor..


Uzun zaman avutuyoruz yuregimizi.. masal degil ki sonu guzel bitsin..
Bu da,' Benim hikayem,' diyoruz..


Soyleyen dillerimiz!
Ya yureklerimiz?


Yok mu hala kiyisinda kosesinde bir parca parildamaya devam eden bir gunes?
İzin versek, eritse karlarini kovalasa bulutlarini, durdursa yagmurlarini..
Yeniden ogrensek..


Sevmeyi..
Paylasmayi..
Ben degil, 'Sen,' demeyi..


Hikayemizde, masallar gibi son bulsa..


Neyse..
Gec degil ki henuz!
Bugun 2010 yilinin ilk gunu..
Dunya degismiyor, biz degiselim..


Amaaa..
Teoride degil, praktikte..
Getirisi, icimizi simsicacik isitacak olan kocamaan bir Gunes!
-Gunesiniz bol olsun!

E.Bulut